Yazacağımız kelimeler,
Tamamen gerçekte yaşanan hikayelerden alınmıştır.
Allah,
Yüze gülüp,
Arkadan vuran,
Dost görünümlülerden,
Bizleri korusun.
Zonguldak’ta,
Son bir aydır,
Yüze gülüp,
Arkadan sallayanlara şahit olduk.
Birde,
Arkadan,
Belden aşağı vuranlar,
Yüze gelince,
Sahte kucaklaşmalarını da gördük.
Hem de,
Hiçbir şey olmamış gibi.
Bir koltuk uğruna,
Bu kadar,
Küçülmek,
Alçalmak,
Haysiyeti,
Şerefi,
Hiçe saymak olur mu?
Hani derler ya,
Toprak altında düz yatmak için,
Toprak üstünde dik olacaksın.
Bizim hayatta,
Kırmızıçizgimizdir.
Makam,
Mevki,
Koltuk,
Şan,
Şöhret,
Hepsi boş.
Değer mi
Koltuk için,
Makam için,
Mevki için,
Eğilip,
Bükülmeye,
Yalan sözcüklere,
Sahte gülücüklere,
Kalleşçe sarılmalara,
İnsanların,
Gözlerinin içene baka baka,
Tiyatro oynamaya?
Dün söylenenlerin,
Hepsi kayıtlarda,
Ne kadar inkar ederseniz edin,
Ne kadar sarılırsanız sarılın,
Ne kadar ‘ağabey-kardeşiz’ derseniz deyin,
Samimiyetsiz olduğunuz,
Gözlerinizden okunuyor.
Hoş,
Dün arkalarından salladıklarınıza,
Bugün sarılışlarınız sahtekarlığı,
Paçalarınızdan akıyor.
Birde,
Ne kadar oynarsanız oynayın,
Ne kadar saklarsanız saklayın,
Gerçek yüzünüzü cümle alem biliyor,
Sizlerde bilin istedik…