4 Aralık Madenciler Günü kutlanıyor…
Zonguldak demek maden demek; maden demek Zonguldak demek.
Emeğin başkenti Zonguldak…
Maden şehitlerinin de başkenti Zonguldak…
İki katlı şehir; yer üstüyle, yer altıyla Zonguldak…
Bu şehirde madencinin ve madenin önemini tartışmaya gerek yok.
6 Şubat depreminde yüzlerce insanımızı enkaz altından çıkaran kahraman madencilerimize borçlu olduğumuz minneti kelimelerle ifade etmek mümkün değil.
Ama madenin bir de acı yüzü var:
Şehit madenciler…
Yüzlerce evlat babasız kaldı, yüzlerce baba evladını yitirdi… Gözü yaşlı anneler, eşler, kardeşler…
Yerin metrelerce altında ekmek uğruna çalışan, bu yolda hayatını kaybeden madencilerimizin acısı tarif edilemez.
Ayşin Doğan’ın dizeleri bu gerçeği en çıplak haliyle anlatıyor:
“Ocakta zifirde çıkarır ekmek,
Herkesin harcı mı bu yükü çekmek?
Bir avuç kömüre bir ömür dökmek…
Anlatmak zor seni, zor be madenci.
Evinden çıkarken helallik ister,
Gökten tek duası mutlu gün göster…”
Her şey gerçekten bir avuç kömür için…
Mustafa Eyriboyun’un “Yanan Hep Bizdik” dizeleri ise bu emeğin bedelini bir kez daha hatırlatıyor:
“Ocaklarda ciğerlerimizi tükettik,
Evlerinizi ısıttık, sobalarınızda alevdik.
Bir grizu patlamasıyla sarsıldık,
Lime lime olduk, parçalandık…
Yanan hep bizdik,
Sizler kömür sandınız.”
Bugün 4 Aralık…
Yaşayan madencilerimizin alın terine, şehit madencilerimizin ruhuna saygı duyma günü.
Zonguldak’ın kalbi yerin altında atıyor;
Biz de o kalbin sesine her zaman kulak vermeliyiz.
