Anne olmak dünyanın en güzel ve zor mertebesi olduğunu
çocuk sahibi olan bütün kadınlar bilir.
Allah’ın bize verdiği en güzel hediyelerdir çocuklar…
Baba evin temel direği olma vasfıyla genel olarak
dışarıda olduğundan, genel olarak çocuk ile iletişim anneye kalır…
Baba ile çocuk arasında ki köprüyü de anne kurar…
Bazen roller değişse de, istisnaların kaideyi bozmadığını
var sayarak…
Bir anne olarak annelerimizi ön planda tutarak yazıma
devam etmek istiyorum…
Anneler babalardan önce çocuklarıyla özel bağ kurdukları
için genel olarak ebeveyn olarak babalara göre 1-0 önde başlarlar.
Aile olmak. ‘benken biz’ olmak çok zor ve bir o kadar da
güzel…
Herkes tarafından bilindiği üzere çocuklar büyüdükçe
dertleri de büyür…
En zor dönemleri ise ergenlik dönemidir…
Ergenlik döneminde çocuklarımızla iletişim zorlaşır, bu
konuda uzmanların ve ailelerin fikir ayrılıkları olmasına rağmen genel olarak
uzmanları dinlemekte fayda olduğunu düşünüyorum…
Kız ve erkek çocuklar ergenlik dönemlerini farklı
geçirirler bu konuda uzman olmamakla birlikte bir kız bir de erkek çocuk annesi
olarak benimde bazı deneyimlerim oldu tabi ki…
Çocukların yaşadıkları çevre ve aile ergenlik döneminde
büyük etken…
Çocuklar karakterlerini oturtmaya çalışırken çevrelerinde
rol model olarak aldıkları insanlar çok önemli…
Bu dönemdeki çocuklara nasıl yaklaşmalıyız sorusuna
uzmanlar, “Bu dönemde çoğu anne-baba, ergenin bir isteğini reddederken ona
hala çocuk olduğunu söyler. Ancak sorumluluklarını hatırlatırken, ona artık
çocuk olmadığını ifade eder. Bu tutarsız konuşmalar aile ve genç arasındaki
ilişkiyi bozar. Ancak bu çatışmalar normal gelişimin bir parçasıdır. Çocukların
kendilerini ve anne-babalarını hiç sorgulamamaları ve hiç çatışmamaları da bir
problemin göstergesi olabilir. Bu sebeple anne babalar çocuklarının kendilerine
karşı olumsuz tepkilerinin, içinde bulundukları dönemden kaynaklanabileceğini
göz önünde bulundurmalıdır” görüşündeler.
Bu dönemde anne babalar net ve tutarlı sınırlar
oluşturmalıdır. Bu sınırlar harçlığın miktarı, eve geliş saatleri gibi
konularda olabilir. Ancak bunu yaparken çocuğa karşı fazla baskı yapmak ya da
çok fazla serbest bırakmak doğru değildir.
Ergenlik döneminde gençlerin, anne-babasından farklı olan
düşüncelerini ifade etmeye ihtiyaçları vardır. Anne babalar bu fikirleri kabul
edici bir tutumla dinlemeli, aynı fikirde olmasalar da onu anlamak için çaba
göstermelidirler. Asla kendi fikirlerini çocuğa zorla kabul ettirmeye
çalışmamalıdırlar.
Ergenler için bir özel alanlarının olması çok önemlidir.
Ergenlikle beraber genç; odasının kapısını kapatmaya, odasını kendisi için özel
bir alan olarak kullanmaya başlar. Başkalarının o alana müdahale etmesinden
rahatsızlık duyabilir. Bu sebeple ergenin odasına her zaman kapı çalarak girmek
önemlidir. Odasını düzenleme biçimine mümkün olduğunca müdahale etmeyerek,
gence duyulan saygı gösterilebilir.
Bu dönemde aileler de çocuklarının büyümesi ve zarar
görmesi ile ilgili endişelidirler. Bu sebeple çocuklarının kendilerine yalan
söylediğini düşünüp, pek çok davranışına kuşku ile yaklaşabilirler. Bu şüpheci
yaklaşım, ergeni daha fazla kısıtlamalarına sebep olabilir. Ancak genç, anne
babasının kendisine güvenmesine ihtiyaç duymaktadır.
Ergenlik dönemindeki çocuk için kendisine karşı dürüst
davranılması çok önemlidir. Herhangi bir konuda samimi davranmamak, çocuğu
kandırmaya çalışmak, eksik bilgi vermek çocuğun anne babasına olan güveninin
sarsılmasına sebep olabilir. Gerçeği söylemek o an için çatışmaya sebep olsa da
size olan güveninin pekişmesini sağlar.
Uzun lafın kısası…
Çocuklarınıza dürüst olun, onları dinleyin ve güvenin,
alanlarına saygı duyun…
Hadi size kolay gelsin…